Przedsiębiorcy w celu polepszenia atmosfery wśród pracowników i zwiększenia konkurencyjności na rynku pracy decydują się na zakup różnego rodzaju artykułów spożywczych dla personelu. I choć wydawało się, że w zakresie możliwości zaliczenia takich wydatków do kosztów podatkowych ugruntowała się korzystna linia interpretacyjna, to jednak pojawiają się także stanowiska negatywne.
Kiedy istnieje związek z przychodem?
W wydawanych interpretacjach Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej dotychczas zgadzał się z podatnikami w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na zakup artykułów spożywczych wskazując, że związek z przychodem zostaje zachowany, ponieważ celem zapewnienia artykułów spożywczych zarówno pracownikom jak i zleceniobiorcom jest poprawa atmosfery i wzrost efektywności i wydajności pracy, co nie pozostaje bez wpływu na wysokość przychodów firmy.
Dodatkowo w stosunku do pracowników fiskus twierdził, że świadczenia te związane są ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą i jako takie spełniają przesłanki zakwalifikowania ich do kosztów uzyskania przychodów.
Koszt tylko wobec pracowników
W wydanej 3 stycznia 2020 interpretacji indywidualnej (0111-KDIB1-2.4010.464.2019.1.MZA) Dyrektor KIS zaprezentował odmienne stanowisko różnicując tym samym dla podatników zakup artykułów spożywczych na rzecz zleceniobiorców i pracowników.
Zdaniem Dyrektora KIS spółka może zaliczyć do KUP takie wydatki ale tylko wtedy, kiedy korzystają z nich pracownicy:
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na zakup artykułów spożywczych dla pracowników, są niewątpliwie przejawem i wyrazem starań Wnioskodawcy jako pracodawcy dążącego do poprawy atmosfery pracy, co w konsekwencji zwiększa wydajność pracy i w efekcie nie pozostaje bez wpływu na uzyskiwane przez Spółkę przychody.
W stosunku do zleceniobiorców organ nie doszukał się związku z przychodem twierdząc, że zapewnienie artykułów spożywczych w trakcie dnia pracy dla osób, które nie są pracownikami Spółki, nie ma wpływu na wykonanie umowy łączącej Spółkę z tymi osobami, co w konsekwencji powoduje, że nie została spełniona podstawowa przesłanka uznania takiego wydatku za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Co ciekawe w uzasadnieniu interpretacji w przypadku zleceniobiorców organ przemilczał argument celu nabycia artykułów spożywczych, który uznał za istotny w sytuacji pracowników, mimo że cel ten był taki sam niezależnie od podstawy prawnej zatrudnienia. Wydana interpretacja jest sygnałem ostrzegawczym dla firm zaliczających wcześniej całość kosztów nabytych artykułów do KUP, gdyż może wskazywać na zmianę linii interpretacyjnej w takim kierunku, w jakim ukształtowało się stanowisko w zakresie odliczenia VAT – odliczyć można tylko VAT od wydatków na rzecz pracowników i tylko na artykuły spożywcze, których zapewnienie jest obowiązkiem pracodawcy wynikającym z przepisów prawa pracy.
