Przepisy ustawy o COVID-19 (tzw. tarcza antykryzysowa) wprowadzają klika rozwiązań prawnych, które mogą zastosować podatnicy podatku od osób prawnych (CIT). Poniżej przedstawiono listę zasadniczych zmian.

Rozliczenie straty

Przepisy tarczy antykryzysowej wprowadzają możliwość jednorazowego obniżenia dochodu podatkowego w podatku CIT o wysokość straty uzyskanej w roku podatkowym, który rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2020 r. a zakończy się po dniu 31 grudnia 2019 r., lub rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2019 r. a przed dniem 1 stycznia 2021 r. Dodatkowym warunkiem takiego rozliczenia straty jest to, ze przychody uzyskane przez podatnika we wskazanym roku podatkowym muszą być niższe o co najmniej 50% od przychodów uzyskanych w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym pierwszy rok podatkowy.

Maksymalna kwota straty jaka można uwzględnić jednorazowo na podstawie nowego przepisu to 5.000.000,- złotych.

Uwzględnienie straty możliwe jest przez złożenie korekty do już złożonego zeznania podatkowego.

Strata nieodliczona na powyższych zasadach będzie mogła być odliczona na zasadach ogólnych.

Odliczenie darowizn od podstawy opodatkowania

Podatnik może odliczyć od podstawy opodatkowania darowizny przekazane od dnia i stycznia 2020 r. do dnia 30 września w 2020 r. na przeciwdziałanie COVID-19 i nieodliczone na podstawie innych przepisów:

1. podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do specjalnego  wykazu,
2. Agencji Rezerw Materiałowych z przeznaczeniem na cele wykonywania zadań ustawowych;
3. Centralnej Bazy Rezerw Sanitarno-Przeciwepidemicznych z przeznaczeniem na cele wykonywania działalności statutowej.

W zależności od tego kiedy zostanie przekazana darowizna zmianie ulega kwota jaką można odliczyć. Im szybciej zostanie przekazana darowizna, tym  większa kwotę można odpisać od podstawy opodatkowania.

Terminy zapłaty podatku

Termin zapłaty podatku od budynków zostaje przedłużony do dnia 20 lipca 2020 r. Przedłużenie tego terminu dotyczy jednak tylko podatników, którzy:

1. Ponieśli w danym miesiącu negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19,
2. Uzyskali w danym miesiącu przychody o co najmniej 50% niższe w stosunku do analogicznego miesiąca poprzedniego roku podatkowego, a w przypadku podatnika, który rozpoczął prowadzenie działalności w 2019 r. – w stosunku do uzyskanych w tym roku średnich przychodów (warunek ten nie dotyczy w ogóle m. in. tych podatników, którzy rozpoczęli działalność w 2020 roku).

Na podstawie przepisów rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów przedłużeniu ulega też termin złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym, który zakończył się w okresie od dnia 1 grudnia 2019 r. do dnia 31 stycznia 2020 r., wpłaty podatku należnego wykazanego w tym zeznaniu.

Dla większości podatników termin ten wydłużono do 31 maja 2020 r.

Dla niektórych podatników termin ten wydłużono do 31 lipca 2020 r. Dłuższy termin dotyczy podatników, którzy osiągnęli wyłącznie dochody wolne od podatku CIT oraz takich, u których najmniej 80% łącznych przychodów w roku podatkowym pochodzi z działalności pożytku publicznego.

Jednorazowe odpisy amortyzacyjne

Przepisy ustawy o COVID-19 wprowadzają możliwość dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego. Dotyczy to odpisów dokonywanych od wartości początkowej środków trwałych, które zostały nabyte w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 i wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2020 roku.

Powyższe rozwiązanie obejmuje w szczególności takie towary jak: maseczki ochronne, respiratory, środki odkażające, medyczną odzież ochronną, ochraniacze na obuwie, rękawiczki, okulary, gogle, środki do dezynfekcji i higieny rąk.

Uwzględnianie kosztów kwalifikowanych w trakcie roku podatkowego

W oparciu o przepisy wprowadzone ustawą o COVID-19 koszty kwalifikowane ponoszone w 2020 r. na działalność badawczo-rozwojową, której celem jest opracowanie produktów niezbędnych do przeciwdziałania COVID-19 podatnik może odliczyć również od dochodu będącego podstawą obliczenia zaliczki w trakcie roku podatkowego.

Przesunięcie terminu płatności zaliczek

Pośrednio wielu podatników CIT dotyczy zmiana wprowadzona do ustawy o PIT dotycząca terminu wpłacania zaliczek od wypłaconych wynagrodzeń m. in. z tytułu stosunku pracy, umów zlecenia czy umów o dzieło. Bardzo często to podatnicy CIT jako pracodawcy są płatnikami zobowiązanymi do płatności tych zaliczek. Zaliczki od wynagrodzeń wypłaconych w marcu i kwietniu 2020 r. będą mogły być uregulowane do 1 czerwca 2020 r.

Rezygnacja z rozliczania uproszczonych zaliczek

Podatnicy będący małymi podatnikami, którzy na 2020 r. wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek (zaliczki ustalane na podstawie dochodu z poprzedniego roku), mogą zrezygnować w trakcie roku podatkowego z tej formy wpłacania zaliczek, jeżeli ponoszą negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19. Informacja o rezygnacji będzie zgłaszana przez podatnika w zeznaniu rocznym. Możliwość ta dotyczy podatników, których rok podatkowy obejmuje część 2020 roku.