Dyrektor KIS potwierdził, że w przypadku prac wykończeniowych w lokalu nabytym od dewelopera, a nieujętym w ewidencji środków trwałych, kiedy wartość prac przekracza 30% wartości lokalu, lokal można amortyzować z zastosowaniem indywidualnej stawki amortyzacji.
Lokal mieszkalny przystosowany do działalności gospodarczej
Z wnioskiem o interpretację wystąpił podatnik, który nabył lokal mieszkalny w stanie deweloperskim w celu wykorzystania do działalności gospodarczej i przeprowadził w nim prace wykończeniowe polegające na przebudowie wnętrza, burzeniu ścian działowych i wykonaniu nowych, przebudowie instalacji wewnętrznych, wykonaniu łazienki, trwałej zabudowy kuchni oraz wykonaniu stałej zabudowy meblowej. Koszty związane z podjęciem prac wykończeniowych przekroczyły 30% ceny nabycia lokalu. W czasie od odbioru lokalu do zakończenia prac podatnik wykorzystywał lokal, tj. składował w nim większość przedmiotów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą: dokumentację, literaturę fachową, materiały papiernicze i biurowe, sprzęt elektroniczny. Wnioskodawca zgłosił też adres lokalu jako adres prowadzenia działalności gospodarczej. Pełne wykorzystanie do działalności (przyjmowanie klientów, świadczenie usług, spotkania ze współpracownikami) nastąpiło dopiero po wykończeniu lokalu. Przedsiębiorca jednak nie ujął lokalu w ewidencji środków trwałych.
Wnioskodawca zapytał, czy nabyty lokal w stanie deweloperskim stanowił kompletny i zdatny do używania środek trwały w dacie jego nabycia, w związku z czym przeprowadzenie prac wykończeniowych będzie ulepszeniem powiększającym wartość początkową lokalu jako środka trwałego. Dodatkowo podatnik argumentował, że takie ulepszenie uprawnia go do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacji.
Ulepszenie przed ujęciem w ewidencji ŚT może uprawniać do indywidualnej stawki
Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem przedsiębiorcy wskazując, że przez sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania. W przypadku nieruchomości budowlanych o kryterium kompletności i zdatności do użytku przesądza uzyskanie przez podatnika potwierdzenia w postaci wydanej przez właściwy organ administracji państwowej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu. Skoro lokal był zdatny do użytku to spełniał warunki uznania go za środek trwały w momencie nabycia, a zatem wydatki na prace wykończeniowe w wysokości powyżej 10 tys. zł powiększają wartość początkową lokalu.
Fiskus zgodził się także z możliwością zastosowania indywidualnej stawki amortyzacji, ponieważ, jak wskazał podatnik, lokal został ulepszony jeszcze przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych, a wydatki poniesione na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Zastosowanie indywidualnej stawki amortyzacyjnej jest możliwe wyłącznie do składników majątku, które przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych i przed dokonaniem ulepszenia spełniały ustawowe kryteria uznania je za środek trwały. Stawkę tą można stosować dla ulepszonych środków trwałych, które przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych uległy ulepszeniu, a wydatki na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej środka trwałego. Zatem zgodnie z przepisami ustawy o PIT podatnik ma możliwość ustalenia indywidualnej stawki amortyzacji w wysokości do 10%.
Opracowano na podstawie: Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 maja 2020 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.215.2020.1.PS
