Nowelizacja ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, która wchodzi w życie 1 stycznia 2016 roku, znacznie ograniczy przypadki, w których możliwe było znaczące obniżenie stawki podatkowej stosowanej w odniesieniu do gruntów i budynków należących do przedsiębiorców.

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych przewiduje wielokrotnie wyższe maksymalne stawki podatku od nieruchomości dla gruntów i budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Różnice w wysokości stawki podatku od nieruchomości w odniesieniu do gruntów i budynków w zależności od ich związku z działalnością gospodarczą prezentuje poniższe zestawienie:

Grunt lub budynek, które ze względów technicznych nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, podlegają jednak niższej stawce podatkowej. Pojęcie „względów technicznych” jest niejednoznaczne. Wielokrotnie stanowiło ono przedmiot interpretacji dokonywanej zarówno przez organy podatkowe jak i przez sądy administracyjne. Jednolite rozumienie tego pojęcia nie zostało jednak dotychczas wypracowane.

Wykorzystując powyższe niejasności przedsiębiorcy w celu obniżenia wysokości podatku często starają się wykazać istnienie tego rodzaju okoliczności. Od 1 stycznia 2016 roku przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych ulegają zmianie. Polegają one między innymi na zastąpieniu pojęcia „względy techniczne” innym, w założeniu ustawodawcy bardziej precyzyjnym rozwiązaniem.

W związku z tym ustawodawca zdecydował się zastąpić niejednoznaczne sformułowanie wyliczeniem dwóch konkretnych okoliczności, które uzasadniają wyłączenie stosowania stawki podatku od budynku lub gruntu związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Od 1 stycznia 2016 roku do budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie będą zaliczane takie, wobec których wydano:

1. ostateczną decyzję organu budowlanego nakazującą właścicielowi lub zarządcy rozbiórkę tego obiektu i uporządkowanie terenu oraz określającą terminy przystąpienia do tych robót i ich zakończenia; decyzję taką wydaje się jeżeli nieużytkowany lub niewykończony obiekt budowlany nie nadaje się do remontu, odbudowy lub wykończenia,
2. ostateczną decyzję organu nadzoru górniczego na podstawie której trwale wyłączono budynek, budowlę lub ich części z użytkowania.

Obok wymienionych wyżej przypadków, do gruntów i budynków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą nadal nie będzie zaliczać się budynków mieszkalnych i gruntów pod jeziorami zajętych m.in. na elektrownie wodne. Również w tych przypadkach podatek od nieruchomości będzie dla przedsiębiorcy wielokrotnie niższy.

Wskazane wyżej sytuacje wyłączające możliwości zaliczenia budynków i budowli do związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej z pewnością są bardziej jednoznaczne niż funkcjonujące do końca bieżącego roku pojęcie „względów technicznych”. Jednocześnie jednak nowelizacja bardzo zawęża katalog przypadków wyłączających powyższą kwalifikację, co czyni tę zmianę niekorzystną dla przedsiębiorców.