Taka teza wynika z interpretacji indywidualnych, w której Wnioskodawcy – polskie spółki kapitałowe – dążyli do wyjaśnienia budzących wątpliwości przepisów ustawy o CIT. Chodzi o art. 15 ust. 2 – 2b ustawy o CIT, które w przypadku ponoszenia przez podatnika kosztów niedających się przypisać do przychodów z konkretnego źródła, nakazują proporcjonalne przyporządkowanie tych kosztów do źródeł przychodowym kluczem alokacji.
Proporcję alokacji ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z każdego ze źródeł w ogólnej kwocie przychodów.
Wątpliwości Spółek dotyczyły wpływu przychodów z dywidend na dokonywaną kalkulację. Przychody z dywidend wypłacanych przez polskie spółki są bowiem opodatkowane ryczałtowo – oznacza to, że opodatkowaniu podlega przychód, który nie jest pomniejszany o koszty jego uzyskania. Natomiast zgodnie z ogólną zasadą opodatkowaniu CIT podlega dochód.
Nieusprawiedliwione byłoby zatem dzielenie kosztów wspólnych w celu ich przypisania do przychodów z dywidendy, podczas gdy i tak nie byłoby możliwości potrącenia tych przychodów o tak alokowaną część kosztów. Przepis jednak nie precyzuje, że przychody opodatkowane ryczałtowo powinny być wyłączone z kalkulacji.
Zdaniem Wnioskodawców – co zostało potwierdzone przez fiskusa:
- zasady proporcjonalnej alokacji kosztów uzyskania przychodów nie będą miały zastosowania do przychodów z dywidend od polskich spółek zależnych. Podstawą opodatkowania CIT w takim przypadku jest bowiem przychód, podczas gdy przepisy art. 15 ust. 2-2a ustawy o CIT mają zastosowanie w sytuacji, gdy podstawą opodatkowania jest dochód.
- w przypadku otrzymania przychodu z tytułu takiej dywidendy spółka nie powinna uwzględniać tego przychodu w kalkulacji proporcji kosztów pośrednich alokowanych do kosztów uzyskania przychodów z tytułu zysków kapitałowych na podstawie art. 15 ust. 2b w zw. z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT.
Z interpretacji wynika, że przychód z dywidend nie zostanie ujęty ani wśród „przychodów z zysków kapitałowych” lub „przychodów z innych źródeł przychodów” (w liczniku proporcji), ani w „ogólnej kwocie przychodów” (w mianowniku proporcji).
Dla ułatwienia posłużmy się przykładem – załóżmy, że spółka uzyskała w roku podatkowym:
- przychody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (SSE), które podlegają zwolnieniu od opodatkowania – w wysokości 10 jednostek,
- przychody z działalności poza ta strefą – w wysokości 20 jednostek,
- przychody ze sprzedaży udziałów – w wysokości 5 jednostek (zyski kapitałowe),
- przychody z dywidendy uzyskanej od polskiej spółki – w wysokości 4 jednostek (zyski kapitałowe).
Spółka ponosi koszty wspólne (stanowiące koszty uzyskania przychodu) w wysokości 6 jednostek.
Podziału kosztów wspólnych spółka powinna dokonać w dwóch etapach:
W pierwszej kolejności należy alokować koszty wspólne do działalności podlegającej opodatkowaniu CIT i działalności zwolnionej / nie podlegającej opodatkowaniu:
Wartość kosztów działalności zwolnionej: 6 jednostek * 10 jednostek / (10 jednostek +20 jednostek + 5 jednostek) = 1,71 jednostek
Wartość kosztów działalności opodatkowanej: 6 jednostek * (20 jednostek + 5 jednostek) / (10 jednostek +20 jednostek + 5 jednostek) = 4,29 jednostek
W drugiej kolejności koszty wspólne przyporządkowane w pierwszym etapie do działalności opodatkowanej należy rozdzielić między przychody z zysków kapitałowych i przychody z pozostałych źródeł:
Wartość kosztów zysków kapitałowych: 4,29 jednostek * 5 jednostek / (20 jednostek + 5 jednostek) = 0,86 jednostek
Wartość kosztów pozostałych źródeł: 4,29 jednostek * 20 jednostek / (20 jednostek + 5 jednostek) = 3,43 jednostek
Jak widać przychody z dywidendy pozostają neutralne dla wyliczenia proporcji alokacji kosztów wspólnych (zarówno na pierwszym jak i drugim etapie wyliczenia). Natomiast przychody z działalności zwolnionej nie są uwzględnianie w drugim etapie wyliczenia – nie ma potrzeby ich alokacji do przychodów z zysków kapitałowych lub przychodów z innych źródeł, ponieważ nie są uwzględniane w wyniku podatkowym podatnika.
Opracowano na podstawie:
interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.69.2019.2.SG
interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.368.2018.1.AJ